Haan, Wim de (1913-1967) – Zonder titel
Haan, Wim de (1913-1967)
Zonder titel – ca. 1960
gesigneerd rechtsonder; gesigneerd verso
olieverf, as, sintels, stukken stof op jute
70 x 51 cm
Herkomst:
New Vision Centre Gallery, Londen, 1960
Particuliere collectie
Expositie:
Londen, New Vision Centre Gallery, Wim de Haan, 1960
Literatuur:
J. Brand, P. Cleveringa, M. de Haan-van der Chijs, Wim de Haan, Zwolle 1999, cat.no. S 60-7
De in Amsterdam geboren kunstenaar Wim de Haan was actief als schilder, tekenaar en assemblage-kunstenaar. De Haan groeit op in Haarlem. In 1937 wordt hij door een bedrijf uitgezonden naar Indonesië, waar hij tot 1942 onder meer werkzaam is als stuwadoor en verzekeringsagent. Hij raakt gefascineerd door de oosterse mentaliteit en neemt veel van deze cultuur in zich op. In 1942 wordt hij als Japans krijgsgevangene te werk gesteld aan de Birmaspoorweg. Hij overleeft dit op het nippertje en keert in 1946 terug naar Nederland. Hij studeert enkele jaren filosofie, psychologie en sociale wetenschappen, is korte tijd beheerder van een kindertehuis, tekent en schrijft gedichten. In 1951 publiceert hij ‘Vrijheid in gevangenschap’, een scriptie over groepsverschijnselen in Japanse krijgsgevangenkampen. In 1953 besluit hij zich geheel aan de teken- en schilderkunst te wijden.
Als kunstenaar was hij autodidact. Tonen zijn eerste schilderijen in de uitwerking van thema’s en motieven nog de sterke invloeden van het vooroorlogse surrealisme, spoedig ontwikkelt zijn werk zich in een informele richting. Zijn lyrisch-abstracte schilderijen worden gekenmerkt door raadselachtige tekens en onduidelijk begrensde, kleurige vlekken. Later gaat hij as, zand en andere materialen door zijn verf mengen. Zijn schilderkunst loopt dan enige tijd parallel met die van andere belangrijke vertegenwoordigers van de materie-schilderkunst, zoals Jaap Wagemaker en Bram Bogart. Binnen deze informele beweging werd geëxperimenteerd met de beeldende kracht van materialen an sich, waarbij vorm en inhoud inwisselbaar zijn. De Haan bleef trouw aan deze expressieve, intuïtieve ordening van materialen, terwijl de kunstenaars uit de Zero groep, na een korte informele periode, juist zochten naar verzakelijking en het uitbannen van de gevoelsexpressie.
De Haan had z’n eerste solo-tentoonstelling in 1958 bij galerie ’t Venster in Rotterdam. Twee jaar later, in 1960, exposeerde hij bij de New Vision Centre Gallery in Londen, waar dit schilderij heeft gehangen.
De Haan overleed in 1967, 54 jaar oud. Dat jaar wordt een herdenkingstentoonstelling gehouden in de Grosvenor Gallery in Londen. In 1975 vindt een grote retrospectieve tentoonstelling van zijn werk plaats in het Stedelijk Museum in Amsterdam.